Hoe het een Belgisch model vergaat in NY
Cesar Casier, Gents topmodel in New York
Het Gents topmodel Cesar Casier (21) woont al vier maanden in New York. “Wil ik doorbreken, dan moet ik hier zijn.” Maar mooi zijn, volstaat niet. “Je moet tegen een stootje kunnen, en vooral: véél geduld hebben.”
Wat moet je - behalve de looks - nog hebben om het te maken als mannelijk model?
Veel doorzettingsvermogen en geduld. De concurrentie is ontzettend hard, zeker voor de belangrijke modeshows. Je loopt hopen castings af met je fotoboek onder de arm en hoopt dat ze je boeken. Maar je weet nooit of ze jou er tussen de vele honderden andere modellen zullen uitpikken. Je wordt ook vaker afgewezen dan geboekt.
Kan je leven van je modellenwerk?
Het begint steeds beter te lopen. Intussen woon ik een viertal maanden in New York. Een dure stad, maar alle belangrijke magazines zitten hier. Wil ik doorbreken, dan moet ik hier zijn. Ik probeer zuinig te zijn en heb toch al wat geld gespaard. Maar een vast inkomen heb ik niet. Gelukkig ben ik gezegend met een klassiek gezicht, waarmee ik normaal gezien tamelijk lang zal kunnen werken.
Voor buitenstaanders lijkt het alsof modellen geld met hopen verdienen.
Dat is ook zo, hoor. Op een dag verdien ik soms een paar duizend euro. Zeker campagnes en commerciële opdrachten betalen doorgaans goed. Maar bij de echte haute couture-huizen is dat veel minder. Ook shoots voor magazines zoals Vogue brengen niets op. Je doet dat omdat het je bekendheid vooruit helpt, zodat je weer andere opdrachten krijgt. Vrouwen verdienen in dit vak trouwens makkelijke het dubbele.
Je bent onlangs geboekt voor de campagne van Armani Jeans. Hoe belangrijk is dat voor je carrière?
Heel belangrijk. Dat was zeer goed voor mijn exposure. Op die manier kregen ontzettend veel mensen me te zien. Zoiets doet ook je dagprijs stijgen. Maar voor hetzelfde geld zit je daarna weken met je duimen te draaien. Als model heb je soms beangstigend veel vrije tijd. Je zou er lui van worden (lacht).
Is het eigenlijk hard werken?
Echt slim moet je er niet voor zijn, maar het is wel werken. Ik kan me ontzettend opwinden als mensen het tegendeel beweren. Vandaag ben ik om halfzeven opgestaan. Voor de rest van de dag was het voortdurend kleren uit, kleren aan. Bovendien moest ik tientallen verschillende posities aannemen. Ik kan je verzekeren dat je bekaf bent na zo’n dag.
Ga je ooit nog aan een doorsnee job kunnen wennen?
Tja, een modellencarrière kan plots gedaan zijn. Echt plannen, kan je dit vak niet. Ik heb ook nooit gepland om model te worden. Ik studeerde aan de toneelschool toen een modellenscout me op straat aansprak. Maar het zat wel al in mij om graag voor de camera te staan. Zolang de opdrachten blijven komen, denk ik nog niet aan stoppen.
